دفع پروتئین در ادرار


 

یکی از مهم*ترین نشانه*های بیماری* کلیوی وجود پروتئین در ادرار است .
کلیه ها جوری طراحی شده اند که مانع ورود محتویات خون ـ که یکی از آنها پروتئین است ـ به ادرار می*شوند و مانند فیلتر عمل می*کنند. اگرکلیه ها دچار مشکل شوند یا به هر دلیل آسیب ببینند، پروتئین از خون خارج و وارد ادرار می*شود که نوعی بیماری محسوب می*شود. پروتئینی که در ادرار دفع می*شود، می*تواند در بافت*های گلومرول (مهمترین بخش کلیه ها) خسارات برگشت*ناپذیری ایجاد کند و موجب از بین رفتن عملکرد طبیعی کلیه*ها شود.
دفع پروتئین از کلیه در نتیجه ی فشار خون بالا ٬ بیماری دیابت، برخی بیماریهای ارثی، برخی بیماریهای روماتیسمی و ... بوجود می آید ولی دلیل معمول آن همان فشار خون و دیابت میباشند. بیشتر بیماران دچار دفع پروتئین، یا دیابتی هستند یا فشارخونی یا بیماران دیابتی*ای که دچار فشارخون هستند.
در مراحل اولیه فرد به*هیچ*وجه نمی*تواند به وجود پروتئین در ادرارش و دفع آن پی ببرد و این موضوع فقط با مشاهده نتیجه آزمایش قابل*تشخیص است. ولی نشانه*های اولیه ممکن است پرادراری، بیدار شدن در شب برای دفع ادرار و ورم اندام*ها باشد. از نشانه های 
وجود پروتئین در ادراد کف آلود شدن زیادی ادرار است. 

درمان بیماری دفع پروتئین
درمان دفع پروتئین در اصل درمان بیماری ایجاد کننده آن می باشد. مانند درمان فشار خون یا کنترل دیابت. در بعضی موارد درمان این بیماری با کورتون ها آغاز می شود و معمولا طی دو تا سه هفته، دفع پروتئین مهار می شود. در کل باید درمان در جهتی باشد که دفع پروتئین ادرار را کاهش داده و در پی آن از ورم بدن نیز کاسته شود. زیرا ورم شدید می تواند عوارض گوارشی و تنفسی ایجاد کند. 
نکاتی که در این بیماری باید رعایت شود
• از خوردن غذاهای شور و پر چرب خودداری کنید
• افزایش دریافت پروتئین رژیم غذایی تنها زمانی که میزان دفع پروتئین از ادرار بیش از ۱۰گرم در ۲۴ساعت باشد ضرورت دارد در غیراینصورت رژیم معمولی پروتئین توصیه می شود.
• میزان مصرف مایعات باید تقریبا معادل میزان دفع در ۲۴ ساعت باشد.
• حتماً تحت نظر پزشک متخصص داخلی یا فوق تخصص کلیه و مجاری ادرار باشید. 
• درمان بیماری زمینه ای را بسیار جدی بگیرید.

دفع پروتئین در ادرار



 

پیوندها

دانش همراه سلامت